PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Subvolwassen vrouw
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Volwassen “rode” vrouw
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Volwassen “rode” vrouw
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Volwassen “rode” vrouw
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Volwassen ‘rode’ man
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Volwassen man
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Volwassen man
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Parend koppel
PSG 299 – Pseudophasma subapterum – Eitjes
Algemene verzorgingsfiche
- Oorsprong: De huidige cultuur is afkomstig uit Venezuela, Tachira. (2006)
- Voedsel: Liguster, sering, allerlei soorten kamperfoelie (Lonicera spec), weegbree (Plantago spec.), Osmanthus
- Grootte (zonder poten): mannetje: 4 cm, vrouwtje: 5 – 6 cm
- Voortplanting: Seksueel
- Incubatietijd eieren: 3-5 maanden
- Uitkomstpercentage: 80 – 90%
- Zorg voor de eieren: Vochtig en geventileerd houden op een geschikt substraat. (vermiculiet, cocopeat…) De eitjes lijken erg op die van de Pseudophasma soorten, waarmee deze soort verwant is (subfamilie: Pseudophasmatinae).
- Verzorging en Terrarium: Deze soort best huisvesten in een goed verluchte maar tevens vrij gesloten bak, zoals bv een faunabox. Het terrarium hoeft niet groot te zijn: Neophasma subapterum is een klein soortje dat niet houdt van grote, open ruimtes. Een kooi van 25x25x35 cm biedt voldoende ruimte aan enkele volwassen koppels. Vochtigheidsgraad: om de paar dagen sproeien. Bodembedekking: aarde of een ander substraat dat het vocht goed vast houdt.
- Tijd tot volwassenheid: 4 à 6 maanden
- Interessante weetjes: Opgelet bij het verversen: deze soort wordt zeer levendig bij de geringste verstoring. Ook houden ze er niet van om ‘open en bloot’ te zitten. Ze rennen dan meteen alle richtingen uit, op zoek naar een schuilplaats die voldoende dekking biedt. Ze kruipen graag weg onder bladeren of in de donkerste hoekjes en kantjes van het terrarium. Geef ze eventueel een stevig stuk schors of stronk waar ze zich overdag achter kunnen schuil houden. Pas als het donker is, kruipen ze weer op hun voedselplant.Er zijn twee kleurvarianten bij deze soort: een roodbruine en een donkerbruine, bijna zwarte. Deze laatste variant komt het meeste voor.
Koppeltjes blijven gewoonlijk lange tijd in paarhouding bij elkaar, maar zijn minder moeilijk te scheiden dan bv Anisomorpha soorten.
Net zoals de Pseudophasma soorten en heel wat andere wandelende takken, sproeit ook deze soort – wanneer ze zich bedreigd voelt – een onaangenaam en sterk geurende afweerstof uit klieren op het pronotum, achter de kop. De chemische samenstelling van deze stof is nog niet bekend. - Moeilijkheidsgraad van 1 (makkelijk) tot 5 (zeer moeilijk): 2