PSG 318 – Micadina phluctainoides

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Nimf

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Nimf

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Nimf

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Nimf

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Subadulte vrouw

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Subadulte vrouw

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Volwassen vrouw

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Volwassen vrouw

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Volwassen vrouw

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Volwassen vrouw

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Volwassen vrouw

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Volwassen vrouw

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Volwassen vrouw

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Volwassen vrouw

PSG 318 - Micadina phluctainoides - Eitjes

PSG 318 – Micadina phluctainoides – Eitjes

Algemene verzorgingsfiche

  • Oorsprong: Japan, parken rond Tokyo (Oyamada-chyou, Machida-shi) en zuidelijke provincies (bv Okinawa).
  • Voedsel: Allerlei soorten eik en in mindere mate tamme kastanje (in natuurlijke habitat: Quercus glauca, Quercus serrata, Quercus myrsinifolia)
  • Grootte (zonder poten): vrouwtje 5 à 6 cm
  • Voortplanting: sexueel (Zuiden van Japan) en parthenogenetisch (Noorden van Japan)
  • Incubatietijd eieren: Van legdatum tot mei in het Noorden van Japan. Of enkele maanden voor de populaties die in het Zuiden van Japan voorkomen.
    Misschien kunnen de eitjes in gevangenschap ook uitkomen zonder winterrust (is nog niet uitgetest), maar dan heb je wel groenblijvende eik zoals Quercus ilex nodig
  • Zorg voor de eieren: De eitjes zijn klein, maar worden massaal gelegd. In de buurt van Tokyo sterven de vrouwtjes in november wanneer de eiken hun blad verliezen. (in de zuidelijke streken van Japan loopt de cyclus het hele jaar door). De eitjes overwinteren tot in mei.
    Ze kunnen best in een doorzichtig plastic bakje met gaatjes, op licht vochtige aarde of vermiculiet geïncubeerd worden. Plaats het bakje in een niet verwarmde ruimte, zoals een tuinschuur of een garage, waar de temperatuur liefst enkele graden boven het nulpunt blijft. Het komt erop aan de natuurlijke situatie zo goed mogelijk na te bootsen. Zo heb je het meeste kans op een hoog uitkomstpercentage in de lente. De winters in Tokyo zijn droog, met temperaturen vanaf ongeveer 5°C.
    Plaats half april het bakje in de verwarmde huiskamer. Na enkele weken zullen de nimfjes dan verschijnen, in dezelfde periode als in hun natuurlijke habitat. De nimfen zijn er blijkbaar op geprogrammeerd, want worden zowel in Tokyo als in Nederland en België in mei geboren. Net wanneer de eik weer goed is beginnen uitlopen.
  • Verzorging en huisvesting: Je kan deze soort goed houden op kamertemperatuur. Sproei regelmatig, de nimfjes en volwassen dieren drinken graag. (In Tokyo zijn de zomers warm en zeer vochtig) De jonge nimfjes worden best opgekweekt in een faunabox. Plaats muggengaas tussen deksel en bak. De nimfjes zijn erg klein en bijzonder levendig, en ontsnappen via het kleinste gaatje. Bij de minste aanraking laten ze zich op de grond vallen, wellicht een nuttige overlevingstechniek.
    De oudere nimfen en volwassen dieren kunnen in een grote faunabox of in een glazen terrarium met voldoende verluchting worden gehouden. Sproei regelmatig en zorg altijd voor verse eik. Geef ze voldoende ruimte, want ze zijn (ook vaak overdag) erg actief.
  • Tijd tot volwassenheid: De nimfjes groeien ontzettend snel. Ze doorlopen alle stadia in een sneltreinvaart, en zijn op zo’n anderhalve maand tijd volwassen (einde mei – half juli). Dat is ook nodig om voldoende eitjes geproduceerd te hebben tegen november, wanneer de eikenbladeren afsterven.
  • Interessante weetjes: Er zijn een dertiental verschillende Micadina soorten beschreven (www.eol.org/pages/106819), die vooral inheems zijn in Japan en China. Van Micadina phluctaenoides zijn ook mannetjes bekend, die echter slechts in bepaalde zuidelijkere gebieden van Japan voorkomen en ontbreken in de parken rond Tokyo. Daar plant de soort zich generatie op generatie parthenogenetisch voort.
    Het is de eerste keer dat dit aantrekkelijke soortje in Europa in cultuur geraakt. Eerdere pogingen mislukten. Ik kreeg het in handen door een ruil met een Japans insectenliefhebber uit de buurt van Tokyo, die me in november 2009 een tweehonderdtal eitjes stuurde.
    Micadina behoort tot de familie van de Diapheromeridae en is dus verwant aan bv Diapherodes gigantea, jamaicensis en venustula.
  • Moeilijkheidsgraad van 1 (makkelijk) tot 5 (zeer moeilijk): 4